Walenty Waśkowicz „Strzała” (1913-1949), podoficer rezerwy piechoty WP, żołnierz AK-WiN, rolnik
Urodził się 30 stycznia 1913 r. w Nowej Woli (pow. Lubartów), w rodzinie rolniczej Józefa i Marianny z Włosków. W okresie międzywojennym pracował w rodzinnym gospodarstwie oraz jako robotnik rolny na terenie Pliszczyna (pow. Lublin). Odbył służbę wojskową w 23. Pułku Piechoty we Włodzimierzu Wołyńskim, gdzie ukończył szkołę podoficerską. Brał udział w kampanii 1939 r. walcząc m.in. w rejonie lasów starachowickich. Uniknął niewoli i powrócił do rodzinnej wsi. W 1942 lub 1943 r. wstąpił do Armii Krajowej. Był żołnierzem II Rejonu Obwodu AK Lubartów. W lipcu 1944 r. uczestniczył w operacji „Burza” w składzie 3. kompanii IV Batalionu OP 8 (zgrupowania 8. Pułku Piechoty Legionów AK). W sierpniu 1944 r. brał udział w mobilizacji Obwodu AK Lubartów i marszu na pomoc powstaniu warszawskiemu, zakończonym rozbrojeniem przez Armię Czerwoną. Jesienią 1944 r. został zmobilizowany do WP, służył w 1. Batalionie Szkolnym 9. Zapasowego Pułku Piechoty na Majdanku. 25 stycznia 1945 r. zdezerterował, ukrywał się u rodziców w Nowej Woli. Zagrożony aresztowaniem, w grudniu 1945 r. dołączył do oddziału WiN por. cz. w. Zdzisława Brońskiego „Uskoka”, gdzie wiosną 1946 r. objął funkcję dowódcy plutonu. 11 listopada 1946 r. został awansowany do stopnia starszego sierżanta. Po reorganizacji oddziału na początku 1947 r. został dowódcą patrolu, będącego najdłużej działającym pododdziałem podległym kpt. „Uskokowi”. Poległ 1 kwietnia 1949 r. w Pliszczynie w walce z grupą operacyjną UB-KBW. Miejsce jego pochówku do dziś pozostaje nieznane.
