O wspólnocie Domowy Kościół
Domowy Kościół zwraca szczególną uwagę na duchowość małżeńską, czyli dążenie do bycia bliżej Boga w jedności ze współmałżonkiem. Chce on pomóc małżonkom trwającym w związku sakramentalnym w budowaniu między nimi prawdziwej jedności małżeńskiej, która stwarza najlepsze warunki do dobrego wychowania dzieci w duchu chrześcijańskim.
Domowy Kościół, jako propozycja formacyjna dla małżeństw w ramach Ruchu Światło-Życie, powstał z inicjatywy jego Założyciela, Sługi Bożego Ks. Franciszka Blachnickiego (1921-1987). W rozwoju DK ściśle współpracowała z Założycielem siostra Jadwiga Skudro RSCJ.
Głównym znakiem Domowego Kościoła, tak jak całego Ruchu Światło-Życie, są dwa greckie słowa "FOS" (światło) i "DZOE" (życie), wpisane w znak krzyża. Znak ten, a zarazem nazwa Ruchu, wyraża jego istotę i cel: światło wprowadzane w życie każdego chrześcijanina, każdego małżeństwa i rodziny. Znakiem pomocniczym DK jest główny znak Ruchu Światło-Życie wyrastający spomiędzy dwóch znajdujących się obok siebie i zachodzących jedna na drugą obrączek, wpisanych wraz z krzyżem w figurę domu.
Domowy Kościół dąży do odnowy małżeństwa i rodziny poprzez wdrażanie do:
- życia Słowem Bożym, aby stawało się ono słowem życia,
- życia modlitwą, jako osobistego spotkania z Chrystusem, swoim Zbawicielem,
- stałego życia sakramentalnego, zwłaszcza eucharystycznego,
- dawania świadectwa o swoim spotkaniu z Chrystusem wobec innych ludzi,
- postawy służby we wspólnocie Kościoła, według otrzymanych darów.
Zadaniami DK, wynikającymi z przynależności do Ruchu Światło-Życie są:
- kształtowanie swoich członków w duchu formuły jedności "Światło-Życie",
- doprowadzenie ich do przyjęcia Chrystusa jako osobistego Pana i Zbawiciela (idea Nowego Człowieka),
- pełne i odpowiedzialne uczestnictwo w życiu Kościoła lokalnego (idea Nowej Wspólnoty),
- budowanie i propagowanie kultury opartej na zasadach chrześcijańskich (idea Nowej Kultury).
- służba na rzecz moralnej odnowy Narodu (Krucjata Wyzwolenia Człowieka, troska o obronę każdego poczętego życia itd.).
Budowaniu jedności (communio) w małżeństwie i rodzinie służą następujące elementy formacyjne - zobowiązania (dary):
- codzienna modlitwa osobista (Namiot Spotkania),
- regularne spotkanie ze słowem Bożym,
- codzienna modlitwa małżeńska,
- codzienna modlitwa rodzinna,
- comiesięczny dialog małżeński,
- reguła życia (systematyczna praca nad sobą),
- uczestnictwo, przynajmniej raz w roku, w rekolekcjach formacyjnych.
Dzięki wprowadzaniu w życie tych elementów następuje indywidualne zbliżenie się do Boga i realizowana jest pełnia duchowości małżeńskiej. Nie są one celem samym w sobie, ale środkiem do celu. Ich realizowanie odbywa się w małżeństwie poprzez codzienny wspólny wysiłek małżonków, podejmujących i realizujących poszczególne zobowiązania, oraz poprzez wzajemną pomoc małżeństw w kręgu w dążeniu do Chrystusa (idea małej grupy jako środowiska koniecznego wzrostu wiary.
W naszej parafii duchowym opiekunem wspólnoty Domowego Kościoła jest ks. proboszcz Tadeusz Michałek.
